U-7 (1935)
| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
11 marca 1935 |
| Wodowanie |
29 czerwca 1935 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
18 lipca 1935 |
| Los okrętu |
zatonięcie 18 lutego 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 279 t |
| Długość |
42,7 m |
| Szerokość |
4 m |
| Napęd | |
| na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne | |
| Prędkość |
na powierzchni 13 w. |
| Uzbrojenie | |
| 3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm | |
| Załoga |
25 |
U-7 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy[1]: Oblt. Siegfried Koitschka.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wykorzystywany głównie jako okręt szkolny w U-Bootschulflottille (flotylli szkolnej), odbył jednak 6 patroli bojowych; podczas drugiego we wrześniu 1939 roku zatopił dwa frachtowce: brytyjski „Akenside” i norweski „Takstaas” (łącznie 4524 BRT). 1 lipca 1940 roku wcielony został do 21. Flotylli – również jako jednostka szkolna.
U-7 zatonął 18 lutego 1944 roku na zachód od Piławy, najprawdopodobniej przy zanurzaniu; nikt z załogi nie przeżył katastrofy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U-7. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-22]. (ang.).
- U-7 Typ IIB. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).